بررسی تنوع گونه های گیاهی تالاب بین المللی فریدونکنار مازندران

مجموعه تالاب بین‌المللی فریدونکنار مازندران یکی از 22 تالاب ثبت شده در کنوانسیون رامسر در ایران است که زیستگاه بسیاری از پرندگان مهاجر کمیاب به‌ویژه گونه در معرض خطر درنای سیبری می‌باشد. این منطقه با وسعتی معادل 5427 هکتار و در فاصله‌ای نزدیک به دریای خزر، برخوردار از دامنه‌ وسیعی از رویشگاه‌های طبیعی و مصنوعی شامل انواع آببندان‌ها، استخرها، پناهگاه حیات وحش، مزارع برنج و لکه‌های جنگلی پست خزری است. باتوجه به اینکه شناخت فلور و فون هر منطقه اساس مطالعات بعدی در زمینه ارزیابی زیست محیطی و توان اکولوژیک آن منطقه است، تعداد 248 گونه گیاه آوندی در 176 جنس و 73 خانواده گیاهی از منطقه تالابی فریدونکنار شناسایی شده است. خانواده‌های گندمیان (Poaceae)، کاسنی (Asteraceae)، حبوبات (Papilionaceae)، علف هفت بند (Polygonaceae) و گل سرخ (Rosaceae) به‌ترتیب غنی‌ترین خانواده‌های گیاهی منطقه از نظر تعداد گونه می‌باشند. بیشترین اشکال زیستی گونه‌ها در منطقه مورد مطالعه مربوط به تروفیت‌ها یا یکساله‌ها و بیشترین تنوع گونه‌ها مربوط به عناصر چند ناحیه‌ای می‌باشد. گیاهان منطقه در سه رویشگاه مختلف حاشیه‌ای و خرابه روی، آبزی و جنگلی تقسیم شدند که به‌ترتیب 56، 24 و 20 درصد از کل گیاهان را دربردارند. وجود گونه‌های ترموفیل و انحصاری جنگلهای پست خزری در لکه‌های جنگلی این محدوده تالابی، از ویژگی‌های بارز آن محسوب می‌شود.